Drie enthousiaste dames, Marianne Baeten, Marian Hornman en Anny Janssen hebben plannen gemaakt voor het uitstapje van 2025. Datum werd geprikt en daar stonden we dan met z’n allen op vrijdag 12 september om 13.00 uur op de stoep bij het ‘Limburgse vlaaibakkerijmuseum’ van Ard Gerards.
We werden hartelijk ontvangen. Eén helft werd getrakteerd op koffie en een megagroot stuk vlaai. De andere helft moest meteen aan de slag in de bakkerij. Muts op, handen wassen en onder deskundigen leiding aan de slag met een bolletje deeg. Zorgvuldig kneden en uitrollen en daarna werden uit de dunne deeglapjes de ‘hundjes’ gestoken.
‘Hedde dôrs?, Godde naor Hôrs. Dao hebbe ze en hundje. Dát pist ów in ’t mundje!’
De andere helft had ondertussen van de koffie met vlaai genoten en werd gesplitst in twee groepen. Eén groep kreeg uitleg over de bakkerij en het bakken van weleer. Uit de verhalen bleek dat vroeger in de bakkerij veel handenarbeid werd verricht, het was flink aanpakken. De andere helft kreeg uitleg in de nostalgische winkel. Er werden herinneringen opgehaald. Men dacht met weemoed terug aan de tijd toen men nog wel eens achterom naar binnenging om na sluitingstijd iets te kopen. Tijdens al deze activiteiten kwam de ‘pastoor’ zomaar binnenlopen en hij ging met velen in gesprek. Zo werden de herinneringen aan vervlogen tijden extra duidelijk. Terwijl de pastoor zijn ronde deed lagen de eerste ‘hundjes’ in de oven. De koorleden die hadden geluisterd naar de verhalen konden nu hun bakkerskunsten laten zien. En omgekeerd konden de bakkers genieten van de koffie met vlaai en luisteren naar de uitleg en verhalen over het bakkerijverleden.
Om half vier sloten we deze activiteit af en wandelden met z’n allen naar ‘Liesbeth’s Grand Café’. Het was het stralend weer. Wederom genieten. We werden bij Liesbeth ontvangen in het zaaltje waar we, los van andere gasten, bij elkaar zaten om ons programma voort te zetten. De nummers die we bij binnenkomst kregen, zorgde voor een verrassende tafelschikking, waarbij je deze keer bij iemand anders aan tafel zat als gebruikelijk. Na het welkomstdrankje werd ons brein in werking gezet d.m.v. een quiz. Per tafel moesten er vragen beantwoord worden over algemene onderwerpen, natuur en over onze zangvereniging. Tijdens het Sharing dinner (iedereen kon eten wat hij/zij het allerlekkerst vond) werd de uitslag bekend gemaakt en kwamen de winnaars uit de bus. Voor de niet winnaars was er een troostprijs. Iedereen ging met een voldaan gevoel, een tevreden glimlach en een ervaring rijker huiswaarts.
Dankjewel Marianne, Marian en Anny.
